Langhorne Creek: de stille wijnrevolutie van Australië
Tussen de eeuwenoude rode gombomen en de door overstromingen gevoede wijnstokken van Langhorne Creek klinkt een stille symfonie. Deze Zuid-Australische wijnregio schreeuwt niet zijn grootsheid uit, maar bruist van geschiedenis, ziel en vakmanschap. En tussen de vele stemmen klinkt één naam met een ongekende helderheid door: Ben Glaetzer, de wijnmaker achter Heartland Wines, wiens nalatenschap hier zo diep reikt als de wortelstok onder de grond.
Langhorne Creek is al sinds de jaren 1850 een paradijs voor wijnliefhebbers, toen pionier Frank Potts de basis legde voor wat zou uitgroeien tot een gemeenschap gebouwd op fermentatie en familie. Maar lang voordat de Europese kolonisten arriveerden, waren de Ngarrindjeri-mensen al in harmonie met het ritme van het land, begrepen ze de overstromingen, koesterden ze de overvloed en respecteerden ze de balans. Diezelfde overstromingsvlakte bepaalt nog steeds het wijnbouwleven, gevoed door de seizoensgebonden waterstromen van de Bremer River en verkoeld door de bries van Lake Alexandrina, door de lokale bevolking ook wel de "Lake Doctor" genoemd vanwege de middagwinden die de druiven kalmeren.
De wijnen: een krachtig hart, zachte handen
Langhorne Creek bouwde zijn naam op rode wijnen met een sterke basis, met Cabernet Sauvignon, Shiraz en Malbec als pijlers. Maar het is niet alleen maar karmozijnrode pracht. Verdelho en Fiano fluisteren vanaf de zijlijn met helderheid en charme, en onconventionele variëteiten zoals Dolcetto en Lagrein zijn hun eigen Australische wals gaan dansen.
Maak kennis met Ben Glaetzer. Hij staat landelijk bekend om zijn filosofische verfijning van Shiraz, en zijn werk bij Heartland Wines spreekt tot een ander deel van zijn ziel. Heartland Wines, eind jaren 90 opgericht met andere visionairs, had een verfrissend simpele missie: het beste fruit van Langhorne Creek presenteren met authenticiteit en finesse. Geen trucjes. Gewoon eerlijke wijn.
Heartland Wines: een naam die past
Bij Heartland begint en eindigt alles met Langhorne Creek. De Stickleback-serie biedt makkelijk te drinken blends voor alledaagse momenten. De Sposa e Sposa, een combinatie van Italiaanse druivensoorten met Australische pit, vertelt een nieuw verhaal. En dan zijn er nog Heartland One en de iconische Directors' Cut Shiraz, wijnen die je doen aarzelen. Ze zijn rijk, gestructureerd en nooit overspannen.
Glaetzers benadering van wijnmaken is hier deels wetenschap, deels instinct. Hij grapt vaak dat fermentaties net zoiets zijn als "verdwaalde toeristen of goederentreinen", hij probeert ze gewoon op het goede spoor te houden. Die nederigheid is wat de regio kenmerkt, en zijn wijnen versterken de ingetogen briljantie van Langhorne Creek.
De wijnen van Heartland scoren vaak in de 90, niet omdat ze zo flitsend zijn, maar omdat ze evenwichtig, expressief en sterk verbonden zijn met de regio. Hun Vermentino, die onlangs 95 punten scoorde, was niet alleen een knipoog naar de wijnmakerij, maar ook naar de overtuiging dat de witte wijnen van Langhorne Creek ook een plek in de schijnwerpers verdienen. De regio jaagt niet op prijzen, maar ze komen er hoe dan ook. Heartland presteert consequent boven zijn gewicht in internationale wedstrijden. Lokale helden zoals Bleasdale en Lake Breeze verzamelen trofeeën als ansichtkaarten van dankbare drinkers, terwijl nieuwere spelers zoals Bremerton en Kimbolton innovatie en inclusiviteit in de mix brengen.
Langhorne Creek draait niet alleen om wijnranken, het draait om mensen. Wijnmakers wisselen hun wijnen uit zoals buren suiker delen. Families verzorgen de wijnranken die hun grootouders hebben geplant. Kelderdeuren verwelkomen met picknicktafels en gelach, niet met fluwelen koorden en exclusiviteit. En in deze geest van samenwerking staat Heartland Wines niet als een buitenstaander, maar als een echo van het hart van de regio. Glaetzer heeft misschien naam gemaakt met grote rode wijnen uit Barossa, maar Langhorne Creek is waar zijn kunstenaarschap tot uiting komt.
